..

گذشت . . .

گـیـــرم تـمـآم دنـیـآ بـگـویـنــد مـآ مـآل هــم نـیـسـتـیــم مــآبـه درد هـم نـمــیـخـوریـم گـیـــرم بـرآی زیـر یـک سـقـف رفـتـن عـشـق ، آخـریـن مـعـیـآر ایـن جـمـآعـت بــآشـد گـیـرم دوسـت داشـتـن بـدون سـنـد حـرآم بـاشـد عـجـیـب بـاشـد بـآور نـکـردنـی بـآشـد گـیـــرم تـآ آخـر عـمـر تـنـهـآ بـمـآنـم گـیـــرم هــرگـز دسـتـآنـت در دسـتـآنـم قـفـل نـشـود مـــــن امـآ گـیـــر ایـن گـیـــــرهآ نــیـسـتــم من تــآ ابـد گـیـر چــشـمـآن تــوام گیر دوســت دآشـتـنـت

..... راست می گفتی اینجا همه زخم که ببینند نمک می پاشند اینجا کسی نیست که با لحنی گرم و آشنا بگوید: سهمِ تو از شعرهایت این روزهایِ سرد و بی عاطفه نیست! می خواستم انصراف بدهم از این گاه نوشت هایی که آخر تنها نظاره گرِ مرگِ شمعدانی هاست اما نمی دانم شاید جایی دور کسی حوالیِ زخم هایِ با من آشنا چشم انتظار چند کلام چای دارچین و خندیدن و امید است نمی دانم . بریده ام .. چند روزی ست من از این دنیا از این آدمها از این همه حسادت هایِ بی جا از این همه بغض خفه شده در بیخ گلو از این تلخ خنده ها بریده ام بریده ... !

♫♫♫ با چی خالی کنم هر شب یه بغضی قد یه کوهُ شبایی که بغل کردم یه قاب عکس بی روحُ کجایی که ببینی من چه دردی میکشم بی تو چه زجری میشکم وقتی میبینم جای خالیتو.. تو رفتی خاطرات تو رفیق ِ اشک چشمامن در و دیوار این خونه غریبی میکنن با من یه دریا بودی و چشمم حریف بغض دریا نیستی تو اونقدر دور رفتی که ازت یکــ قطره پیدا نیست.. کجــایی .. که ببینـی من چقدر دل خسته و تنهام ببیـنـی ، زندگی بی تـو داره جون میده رو دستام … ♫♫♫

نگران نباش اينجا همه چيز همان است كه بايد باشد اينجا همه چيز بوي بي تفاوتي مي دهد بوي بي مهري اينجا پاييز دلگيرشان مي كند دريغ از نگاهِ آشنايي كه روي خش خش برگهاي پاييزي قدم زنان بيايد . . نگران نباش اينجا همه همانند كه سهراب گفت " دانه هاي دلشان پيدا نيست " حالا با خيالِ آسوده محكم قدم بردار اينجا كسي انتظار آمدنِ كسي را ندارد

پاییز را دوست دارم! نه به خاطر برگ هایش، نه به خاطر رنگ هایش، نه به خاطــــــر هیچ چیز دیگری... فقط به خاطر این که ان روز، در آن پاییز تنهایــی، در زیر آن باران بی مهابا در آن کوچه ی تنگ و تاریک، تو آمدی! با چتری آبی، همرنگ دو تیله چشمانت، با لبخندی جذاب، همرنگ نگاهنت! با قلبی از سنگ اما پر از مهـــر، با شعری که حال اگر بپرسی، نمیدانم از کیست! آمدی، مانند آن باران، بی مهابا... صدای قدم هایت که نزدیک تر میشد، قلب من از دوست داشتنت، از گیج شدنش، سکته مغــــزی میکرد! صدایت... آه آن صدایی که هنوز که میگذرد ریتمش را در یاد دارم، آن صدای بم خواص، راستی، هنوز هم نگفتی، چه در آن چشم ها بود که مرا اینگونه وابسته کــــرد؟ ای کاش قبل از رفتنت قبل از این که تن برهنه ام را خاک لمس کند، تنها پاسخ این سوال دیرینه ی بی رنک را می دادی...!

ارزوهایم موجب رنجش دیگران میشد

ان هارادرکفن پیچیده ام وبه دست گورسپرده ام

تاشایددیگران ب اسایش برسند!!!

استخوان هایم رابه دانشمندان بسپارید....

نپرسیدچرا

میخواهم شایدبفهمند

ن بیماری بودنه یخبندانی

من ازتنهایی بودکه این چنین شدم

بسلامتی شب هایی که تنهاییت گریه کردی وندونستی چرا؟

به سلامتی دلی که فقط اسمش دله امادیگه شده سنگ ...

واحساس کسی روجدی نمیگیره

بسلامتی حرفای ناگفته ای ک تودلت میپوسه امامیشینی پای 

حرفای بقیه

بسلامتی خودت که ازتنهایی کزکردی گوشه اتاقت 

ب سلامتی تویی که اینومیخونی چه دختر چه پسرمهم اینه 

که برای تنهاییت ارزش میشناسی و

برای سرگرمیت بادل کسی بازی نمیکنی هرچندکه همه بادلت بازی  کردن!!!

بسلامتی خودم نه واسه حرفام 

واسه اینکه مرهم ندارم واسه دردام...

سلامتی روزی که ب مامانم بگن غم اخرت باشه جوون خوبی بود

سلامتی روزی که واسم مطلب بزارین ولی نباشم نظربدم

سلامتی روزی که صدام کنی نتونم جواب بدم 

سلامتی روزی که اسمت بیفته روگوشیم اس بدی خونده نشه

سلامتی روزی که دلت واسه همین لوس بازیامم تنگ بشه 

واسه اخمام واسه شیطنتام

واسه مظلوم شدنام بعددعوا

واسه روزایی که میگفتی داری خرم میکنی ای دختربد

واسه خندهامون,واسه روزایی که باقدرت جلوی همه وایسادیم

جلوی همونایی که هیچوقت نخواستن باهم باشیم

واسه وقتایی که بهم میگفتی پسته خانوم 

ولی دیگه نیستم

من اونیم که 

همیشه وهمه جاتلاش میکنم

همه روشادنگه دارم

همیشه همدم همه باشم.

اما

همیشه خودم تنهاترازهمه هستم

عجیبه

اماحقیقت داره

مروز چند شنبه است؟
چندم کدام ماه و چندم کدام سال است؟
امروز چند سال از من می گذرد؟
و من چند ساله ام ؟
چیزی به یاد نمی آورم جز اینکه
امروز اکنون است و اینجا زمین است
و من به دنیا آمده ام...
به رسم عادت: تولدم مبارک با اینکه هیشکدومتون تولدمو یادتون نبود ولی عب نداره!!تولد تولد تولدم مبارک!!!